مطالعات اخیر هیچ افزایش خطر برای زایمان زودرس یا وزن کم هنگام بچه در هنگام تولد را برای تزریق واکسن کووید در دوران بارداری نشان نمی دهد. بر اساس داده های این مطالعه، زنان بارداری که واکسن کووید 19 دریافت کردند، در مقایسه با زنانی که واکسینه ن شده بودند، با خطرات عوارض جانبی زایمان روبرو نشدند.
واکسیناسیون کووید 19 در بارداری با افزایش خطر زایمان زودرس ([aHR] 0.91, 95% CI 0.82-1.01) یا وزن کم کودک در هنگام تولد (aHR 0.95, 95% CI 0.87-1.03) در ارتباط نبود. با این حال، محققان خاطر نشان کردند که تنها 21.8 درصد از 40000 زن باردار در این مطالعه واکسینه شدند.
محققان اضافه کردند که در حالی که خطر مطلق عوارض شدید مرتبط با کووید 19 در بارداری کم است، زنان باردار مبتلا به بیماری علامت دار کووید 19 در مقایسه با زنان غیرباردار با خطر بیشتری برای بستری شدن در بیمارستان، نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی، مراقبت های ویژه و حتی مرگ مواجه هستند. علاوه بر این، محققان در حال جمع آوری شواهد بیشتری در مورد مزایای واکسیناسیون کووید 19 در بارداری هستند، مانند وجود آنتی بادی در خون بند ناف.
این یافتهها با هم اهمیت اطلاعرسانی خطرات کووید 19 در دوران بارداری، مزایای واکسیناسیون و اطلاعات در مورد ایمنی و اثربخشی واکسیناسیون کووید 19 در دوران بارداری را تقویت میکنند.
CDC واکسیناسیون کووید 19 را در دوران بارداری توصیه میکند، و بهعلاوه پیشنهاد میکند که همه بزرگسالان – از جمله کسانی که باردار هستند یا شیر میدهند، یا تلاش میکنند باردار شوند – واکسن تقویتکننده دریافت کنند. کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان و انجمن پزشکی مادر و جنین واکسیناسیون کووید 19 را در دوران بارداری توصیه می کنند.
لیپکیند و همکارانش 46079 حاملگی تک قلو را از دسامبر 2020 تا ژوئن 2021 تجزیه و تحلیل کردند و دادههایی را از هشت مرکز بهداشتی در پروژه ایمنی واکسن CDC (VSD) به دست آوردند. آنها شامل زنان 16 تا 49 ساله بودند که انتظار می رفت بین فوریه و ژوئن 2021 زایمان کنند.
در گروه واکسینه شده (10064=n)، میانگین سنی 2/32 سال، 43 درصد سفیدپوست غیر اسپانیایی، 6/25 درصد آسیایی و 5/24 درصد اسپانیایی تبار بودند. میانگین سنی در گروه واکسینه نشده 8/29 (n=36015) بود، در حالی که 38.4٪ اسپانیایی تبار، 32.2٪ سفید پوست و 15.7٪ آسیایی بودند. چاقی با BMI ≥30 قبل از بارداری یا در طول سه ماهه اول تعریف می شود، شایع ترین بیماری همراه در هر دو گروه بود.
سپس گروه تحقیقاتی Lipkind میزان زایمان زودرس و SGA را در هنگام تولد (که به عنوان وزن هنگام تولد کمتر از صدک 10 برای سن حاملگی تعریف می شود) بین گروه های واکسینه شده و واکسینه نشده مقایسه کردند و تجزیه و تحلیل های جداگانه ای را بر اساس تعداد دوزهای دریافتی و سه ماهه تجویز انجام دادند.
تقریباً تمام کسانی که واکسینه شدند واکسن خود را در سه ماهه دوم (37٪) یا سوم (62٪) دریافت کردند. اکثر افراد واکسینه شده یک واکسن mRNA دریافت کردند. 54% واکسن فایزر-بیون تک، 41% واکسن مادرنا و 4% واکسن جانسون و جانسون را دریافت کردند. 82% هر دو دوز را دریافت کردند.
شیوع کلی زایمان زودرس و SGA در هنگام تولد به ترتیب 6.6 و 8.2 در هر 100 تولد زنده بود. محققان دریافتند واکسیناسیون کووید 19 با افزایش خطر هیچ یک از نتایج مرتبط نبود و هیچ ارتباطی در هنگام تجزیه و تحلیل دوز واکسن mRNA یا تزریق سه ماهه واکسیناسیون مشاهده نشد.
محدودیتهای مطالعه شامل این موارد بود که ممکن است تمام دوز های واکسیناسیون را در طول بارداری انجام نداده باشد، که ممکن است در نتایج نهایی سبب تغییراتی بشود. علاوه بر این، نویسندگان قادر به تنظیم برخی عوامل مخدوش کننده، از جمله سابقه قبلی زایمان زودرس یا SGA در هنگام تولد، و عفونت قبلی با کووید 19 که ممکن است بر واکسیناسیون تأثیر گذاشته باشد، نبودند. محققان افزودند که تعداد بسیار کمی از شرکت کنندگان در مطالعه در سه ماهه اول واکسینه شدند و مطالعات آینده باید ایمنی واکسیناسیون را در این دوره زمانی بررسی کنند.
انتهای پیام/ چهارشنبه 15 دی 1400
منابع
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
شناسایی آنتی بادی های خنثی کننده Omicron
نحوه عملکرد آنتی بادی های مونوکلونال در برابر نوع Omicron
FDA درمان siRNA کاهش دهنده کلسترول را تایید کرد