ممکن است یک پاسخ ایمنی معیوب در پس مشکلات مغزی طولانی پس از کووید 19 باشد. سردرد و مشکل در تفکر برخی افراد را بعد از ابتلا به ویروس کرونا تا مدت ها آزار می دهد.
درگیری با کووید 19 می تواند مغز افراد را تحت تاثیر قرار بدهد. SARS-CoV-2، ویروس ایجاد کننده کووید 19 معمولاً مستقیماً وارد مغز نمی‌شود. اما مطالعات اولیه جدید نشان می دهد که پاسخ سیستم ایمنی به موارد خفیف حتی می تواند بر مغز تأثیر بگذارد. این اثرات طنین انداز ممکن است منجر به خستگی، مشکل در تفکر، مشکل در به خاطر سپردن و حتی درد، ماه ها پس از از بین رفتن عفونت شود.
این یک عارضه جدیدی نیست. سیستم ایمنی در سایر عفونت های ویروسی مانند HIV و آنفولانزا دچار مشکلاتی می شود و در ایجاد اختلالاتی مانند آنسفالومیلیت میالژیک/سندرم خستگی مزمن، یا ME/CFS، و یا حتی ناشی از اثرات مخرب شیمی درمانی نیز دخیل است.
آنچه در کووید 19 متفاوت است دامنه مشکل است. آویندرا نات، متخصص مغز و اعصاب از مؤسسه ملی بهداشت در Bethesda، Md، می‌گوید میلیون‌ها نفر مبتلا شده‌اند. او می‌گوید: ما اکنون با یک بحران بهداشت عمومی مواجه هستیم.
دانشمندان برای کشف راه‌هایی برای درمان افکار به مریخته، سردرد و خستگی افراد پس از مبارزه با کووید 19، در تلاش هستند تا بفهمند چه چیزی باعث این علائم می‌شود. متخصص مغز و اعصاب شناختی، جوانا هلموت در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، شروع خوبی داشت. او به عنوان فردی که اثرات HIV بر مغز را مطالعه کرده بود، به سرعت به شباهت هایی در علائم عصبی HIV و کووید 19 اشاره کرد. او می گوید که عفونت ها “تصویر بالینی دقیق یکسانی” را نشان می دهند.
عوارض مرتبط با HIV با فعال شدن سیستم ایمنی در بدن، از جمله مغز، مرتبط است. هلموت می‌گوید: «شاید همین اتفاق در کووید رخ دهد.
او و همکارانش به دنبال تفاوت‌هایی در مایع احاطه‌کننده مغز و نخاع در 13 نفر بودند که عوارض طولانی‌مدت ناشی از کووید 19 داشتند و چهار نفر که هیچ عوارضی نداشتند. چهار نفر بدون عوارض مایع مغزی نخاعی طبیعی داشتند. اما 10 نفر از 13 نفری که علائم ماندگار داشتند، ناهنجاری هایی در مایعات خود داشتند که برخی از آنها به واکنش های سیستم ایمنی اشاره دارد.
تا کنون، تجزیه و تحلیل ها نمی توانند تغییرات دقیقی را که ممکن است مهم باشند مشخص کنند. به گفته محققان، مظنونان احتمالی آنتی بادی هایی هستند که به اشتباه می توانند به پروتئین های کلیدی در مغز حمله کنند.
هلموت می‌گوید نتایج که در 19 ژانویه در Annals of Clinical and Translational Neurology منتشر شد، سؤالات بیشتری را ایجاد می‌کند، اما نشان می‌دهد که تفاوت واقعی در مایع مغزی نخاعی وجود دارد. او می‌گوید: «این یک مطالعه بسیار کوچک است، اما داده‌ها نشان می‌دهند که یک مبنای بیولوژیکی واقعی در این عوارض مرتبط با کووید وجود دارد. اینها فقط افرادی نیستند که استرس دارند. ما ناهنجاری هایی را می بینیم که معمولاً در مایع مغز دیده نمی شوند.
نکات بیشتر در مورد مشکلات مغزی از تجزیه و تحلیل در موش ها و افراد بدست می آید که در 10 ژانویه در bioRxiv.org ارسال شده است که هنوز توسط دانشمندان دیگر بررسی نشده است. با تجزیه و تحلیل بافت انسانی و موش های آلوده به SARS-CoV-2، محققان نشان دادند که سلول های ایمنی به نام میکروگلیا در مغز بیش فعال هستند.
میشل مونژ، متخصص مغز و اعصاب و محقق در دانشگاه استنفورد، می گوید که مشخص شد بیش فعالی میکروگلیا مشابه آن چیزی است که ناشی از شیمی درمانی سمی است.
میکروگلیا در مغز موش‌های آلوده به SARS-CoV-2 نسبت به موش‌های غیرآلوده فعال‌تر بود. زمانی که محققان بافت مغز پس از مرگ 9 نفر را که بر اثر کووید 19 جان باختند، مورد مطالعه قرار دادند، الگوی مشابهی پدیدار شد. مشخص نیست که این نمونه ها تا چه اندازه نشان دهنده اکثریت افرادی است که کووید خفیف را تجربه کرده اند و با عوارض بعدی زندگی می کنند.
موش های آلوده همچنین سطوح بالاتری از پروتئین های ایمنی در مایع مغزی نخاعی خود داشتند. به طور خاص یکی به نام CCL11 با عوارض در افراد مرتبط با افزایش سن و در شرایط خاص روانپزشکی مرتبط است. محققان دریافتند افرادی که علائم عصبی طولانی مدت کووید دارند CCL11 بیشتری در پلاسمای خود نسبت به افرادی که این علائم را نداشتند داشتند.
پی بردن به علت مشکلات عصبی ممکن است درمان را نشان دهد. مونژ می‌گوید، مطالعات آزمایشگاهی به درمان‌های بالقوه‌ای اشاره کرده‌اند که می‌توانند این واکنش بیش از حد سیستم ایمنی، به‌ویژه در التهاب مغزی ناشی از شیمی‌درمانی را مختل کنند. او و همکارانش در حال مطالعه هستند که آیا همین درمان ها ممکن است به کووید 19 کمک کند یا خیر.
ناث که در حال راه اندازی یک کارآزمایی بالینی کوچک برای مطالعه درمان های احتمالی طولانی کووید است، می افزاید: هر چقدر هم که پاندمی غم انگیز باشد، ممکن است در نهایت به چیز خوبی منجر شود. همه این سندرم‌های دیگر مانند ME/CFS که محققان برای درک آنها تلاش کرده‌اند ممکن است از چیزهایی که در اینجا از کووید طولانی یاد می‌گیریم سود ببرند. ممکن است بتوانیم برای همه آنها درمان ایجاد کنیم.
انتهای پیام/ 15 بهمن 1400
منابع
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
نوع امیکرون BA.2 ممکن است فوق العاده قابل انتقال باشد
ایمونوگلوبولین IV Hyperimmune هیچ کمکی در کووید شدید ندارد
سومین دوز واکسن محافظت از سیستم ایمنی در برابر کووید شدید
