تحقیقات روی موش ها با استفاده از پروبیوتیک ها نوید درمان MS که یک بیماری خود ایمنی است را نشان می دهد. باکتری های پروبیوتیک مهندسی شده، خودایمنی را در مغز موش های مبتلا به بیماری مشابه MS سرکوب کردند.
باکتری های مهندسی شده ماده ای را برای تعدیل فعالیت سلول های دندریتیک آزاد می کنند که فعالیت سایر سلول های ایمنی را برای جلوگیری از خودایمنی مهار می کند. محققان می گویند که اگر در مطالعات آینده تایید شود، این رویکرد می تواند برای درمان مجموعه ای از شرایط خودایمنی سازگار شود.
محققان دانشکده پزشکی هاروارد در بیمارستان بریگهام و زنان، پروبیوتیکی را برای سرکوب خودایمنی در مغز طراحی کرده اند، وضعیتی که زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی به سلول های سیستم عصبی مرکزی حمله می کند.
خودایمنی در مغز هسته اصلی چندین بیماری تخریب کننده عصبی از جمله مولتیپل اسکلروزیس است. در یک مطالعه جدید، محققان پتانسیل درمان را با استفاده از مدل‌های بالینی این بیماری‌ها نشان دادند و دریافتند که این روش، روش دقیق‌تری برای هدف‌گیری التهاب مغز ارائه می‌کند، در حالی که عوارض جانبی منفی را در مقایسه با درمان‌های استاندارد به حداقل می‌رساند.
فرانسیسکو کوینتانا، نویسنده ارشد این مطالعه، استاد نورولوژی HMS و یکی از اعضای مرکز بیماری‌های گفت: پروبیوتیک‌های مهندسی شده می‌توانند روش درمان بیماری‌های مزمن را متحول کنند.
هنگامی که یک دارو مصرف می شود، غلظت آن در جریان خون پس از دوز اولیه به اوج خود می رسد، اما سپس سطح آن کاهش می یابد. با این حال، اگر بتوانیم از میکروب‌های زنده برای تولید دارو از داخل بدن استفاده کنیم، آنها می‌توانند در صورت نیاز به تولید ترکیب فعال ادامه دهند، که وقتی بیماری‌های مادام‌العمر را که نیاز به درمان مداوم دارند، در نظر بگیریم، ضروری است.
بیماری های خودایمنی بین 5 تا 8 درصد از جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. علیرغم شیوع آنها، گزینه های درمانی محدودی برای اکثر این شرایط وجود دارد. درمان بیماری‌های خودایمنی که بر مغز تأثیر می‌گذارد، مانند MS، به‌ویژه چالش‌برانگیز است، زیرا بسیاری از درمان‌های دارویی نمی‌توانند از سد خونی مغزی عبور کنند، شبکه‌ای محافظ از سلول‌ها که بسیاری از مواد منتقله از خون را فیلتر می‌کند تا از مغز در برابر سموم و عوامل بیماری‌زا محافظت کند.
محققان در جستجوی راه‌های جدید برای درمان بیماری‌های خودایمنی، سلول‌های دندریتیک را مطالعه کردند، نوعی سلول ایمنی که در دستگاه گوارش و فضاهای اطراف مغز به وفور یافت می‌شود. این سلول ها به کنترل بقیه سیستم ایمنی کمک می کنند، اما دانشمندان هنوز نقش آنها را در بیماری های خود ایمنی درک نکرده اند. محققان با تجزیه و تحلیل سلول‌های دندریتیک در سیستم عصبی مرکزی موش‌ها، یک مسیر بیوشیمیایی را شناسایی کردند که سلول‌های دندریتیک از آن برای جلوگیری از حمله سایر سلول‌های ایمنی به بدن استفاده می‌کنند.
مکانیسمی که ما پیدا کردیم مانند یک ترمز برای سیستم ایمنی است. در بسیاری از ما فعال است، اما در افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی، این سیستم ترمز با مشکلاتی مواجه است، به این معنی که بدن راهی برای محافظت از خود در برابر سیستم ایمنی خود ندارد.
محققان همچنین دریافتند که این ترمز بیوشیمیایی را می توان با لاکتات، مولکولی که در بسیاری از فرآیندهای متابولیک دخیل است، فعال کرد. در مرحله بعد، محققان باکتری های پروبیوتیک را برای تولید لاکتات مهندسی ژنتیکی کردند.
این تیم پروبیوتیک طراحی شده را روی موش‌های مبتلا به بیماری مشابه MS آزمایش کردند و دریافتند که با وجود اینکه باکتری‌ها در روده زندگی می‌کنند، اثرات بیماری را در مغز کاهش می‌دهند. دانشمندان باکتری‌ها را در جریان خون موش‌ها شناسایی نکردند، و نشان می‌دهد که اثر مشاهده شده در نتیجه سیگنال‌دهی بیوشیمیایی بین سلول‌های روده و مغز بوده است.
ما در دهه‌های اخیر آموخته‌ایم که میکروب‌های روده تأثیر قابل‌توجهی بر سیستم عصبی مرکزی دارند. یکی از دلایلی که در این مطالعه بر روی مولتیپل اسکلروزیس تمرکز کردیم این بود که مشخص کنیم آیا می‌توانیم از این تأثیر در درمان بیماری‌های خودایمنی مغز استفاده کنیم یا خیر. نتایج نشان می‌دهد که می‌توانیم.
محققان هشدار می دهند که موش ها انسان نیستند و این یافته ها باید در مدل های بزرگتر و در نهایت در انسان تکرار شود. اما محققان گفتند که آنها خوشبین هستند که این رویکرد بتواند به درمان و آزمایش بالینی برای استفاده انسانی وارد شود زیرا سویه باکتریایی که آنها برای ایجاد پروبیوتیک خود استفاده کردند قبلاً روی افراد آزمایش شده است.
این تیم همچنین در حال کار برای اصلاح رویکرد بیماری‌های خودایمنی است که سایر قسمت‌های بدن، به ویژه بیماری‌های روده مانند سندرم روده التهابی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. کوینتانا گفت: توانایی استفاده از سلول‌های زنده به‌عنوان منبع دارویی در بدن، پتانسیل فوق‌العاده‌ای برای ایجاد درمان‌های شخصی‌تر و دقیق‌تر دارد. اگر این میکروب‌های ساکن در روده به اندازه کافی قدرتمند باشند که بر التهاب مغز تأثیر بگذارند، مطمئن هستیم که می‌توانیم قدرت آنها را در جاهای دیگر نیز مهار کنیم.
انتهای پیام/ دوشنبه 27 شهریور 1402
منابع
Harvard Medical School- Research and News
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
واکسن ها می توانند از نیم میلیون مرگ مرتبط با مقاومت ضد میکروبی در سال جلوگیری کنند
FDA واکسن Abrysvo را برای افراد باردار برای جلوگیری از RSV در نوزادان تایید کرد.
