در اواسط ماه می، مرد جوانی با یک ضایعه در ناحیه تناسلی خود در بیمارستانی در مونترال ظاهر شد. حدود یک هفته قبل او با فردی که آزمایش آبله میمون مثبت بود تماس داشته است. طی چند روز بعد، ضایعه او بزرگ شد و ضایعات بیشتری ظاهر شد، اما دردناک نبودند. او تب نداشت و ضایعه همچنان مهار شده بود. کارشناسان معتقدند که این موارد غیرعادی هستند، اما لزوماً نگران جهش ویروسی نیستند.
این یکی از اولین موارد آبله میمون در کانادا بود. جزئیات، از جمله تمام علائم غیر معمول، توسط یکی از پزشکان بیمار به اشتراک گذاشته شد.
با ادامه افزایش موارد آبله میمون در ایالات متحده – با ده ها مورد تایید شده – سوالاتی در مورد ماهیت علائم غیر معمولی که در بسیاری از موارد ظاهر می شود مطرح می شود. فقدان تب یا بثورات پوستی فراگیر، که هر دو نوعاً با آبله میمون همراه هستند، در بسیاری از موارد ظاهر نمی شوند.
آیا این می تواند نشانه ای از جهش ویروسی در این سویه آبله میمون باشد؟ کارشناسانی گفت لزوماً جهش نیست.
دکتر آرون گلات، رئیس بخش پزشکی و رئیس بیماری‌های عفونی، گفت که علائمی که در حال حاضر گزارش می‌شوند با آنچه در مورد ویروس می‌دانیم مطابقت دارد. موارد آبله میمون معمولاً با تب، بثورات و غدد لنفاوی متورم تظاهر می‌کنند، اما تظاهر این علائم در همه موارد تضمین نمی‌شود.
به گفته گرانت مک فادن، محقق ایمونوتراپی، توانایی آبله میمون برای انتقال از انسان به انسان برای مدت طولانی شناخته شده است. ویروس می تواند از طریق تماس مستقیم با ضایعات معمولی، به خصوص زمانی که باز شده باشند، گسترش یابد. وی افزود که قطرات تنفسی نیز یک راه شناخته شده انتقال هستند، اما این امر مستلزم تماس طولانی مدت و بسیار نزدیک مشابه تماس های جنسی گزارش شده در موارد در ایالات متحده و اروپا است.
مک فادن گفت: هیچ چیز جادویی در زیست شناسی ویروس وجود ندارد. هیچ چیز جادویی در چیزی که ما از نظر بیماری می بینیم وجود ندارد. آنچه که به نظر می رسد متفاوت است نحوه تماس نزدیک انسانی است که به نظر می رسد عامل این شیوع فعلی باشد.
به گفته آن ریموین، دکترای اپیدمیولوژیست، ارائه غیر معمول برخی از علائم نشان می دهد که باید اطلاعات بیشتری در مورد این ویروس بیاموزیم.
ریموین گفت: بیشتر دانشی که ما داریم بر اساس داده‌های جوامع روستایی در آفریقا یا جوامع حومه شهری است که شبیه جوامعی نیستند که در حال حاضر در آنها گسترش یافته است. بنابراین مهم است که با دقت و احتیاط با این موضوع برخورد کنیم و تحقیقاتی را انجام دهیم که برای درک آنچه اکنون می‌بینیم، برخلاف آنچه در گذشته دیده‌ایم، ضروری است.
ریموین توضیح داد که ویروس به اندازه توجه و محل شیوع تغییر نکرده است. او توصیه کرد که جامعه پزشکی بر درک این ویروس در حال حاضر تمرکز کند. بهترین راه برای دستیابی به آن، تأمین بودجه تحقیقات بیشتر در مورد این ویروس در داخل و خارج از کشور است. با این حال، در این بین، او گفت که کارهای بیشتری برای مهار این شیوع فعلی وجود دارد که با شناسایی موارد تشخیص داده نشده شروع می شود.
مک فادن بر این نکته تاکید کرد که جامعه بیماری‌های عفونی آماده است تا با این شیوع مقابله کند. او گفت که دهه‌ها کار برای توسعه واکسن و درمان‌های آبله منجر به ذخیره‌ای از تجهیزات پزشکی شده است که تقریباً برای مقابله با شیوع آبله میمون نیز طراحی شده است.
مک فادن گفت: ما تمام ابزارهایی را که برای از بین بردن آن نیاز داریم، در اختیار داریم. سوال این است که آیا ما این کار را به درستی انجام خواهیم داد؟
انتهای پیام/ یکشنبه 8 خرداد
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
آنچه پزشکان باید در مورد آبله میمون بدانند
FDA داروی ضد افسردگی ارزان را برای درمان زودرس کووید رد می کند
آخرین اخبار خوب و بد در مورد داروهای کووید 19
