داده های اولیه جدید از آزمایش بزاق پشتیبانی می کنند، اما ممکن است برای تایید آن خیلی زود باشد. در روزهای اولیه همه‌گیری، مقامات بهداشت عمومی تلاش کردند تا درباره شیوع ویروس جدید مطالعه کنند. CDC توصیه کرد که نمونه‌ها به سه طریق برای هر فرد گرفته شود: از پشت گلو (دهانی-فارنکس)، از عمق مجرای بینی (نازوفارنکس)، و از خلط.
یک ماه بعد، CDC تغییری را اعلام کرد – فقط آزمایش نازوفارنکس مورد نیاز بود. بعداً، سواب‌های بینی کم‌عمق‌تر که به‌نام سواب‌های میانی شاخک یا قدامی بینی شناخته می‌شوند، رایج‌تر شدند و CDC ترجیح خود را برای آزمایش نازوفارنکس گذاشت.
بعداً دانشمندان بار دیگر انواع مختلف نمونه گیری را بررسی کردند: آیا سواب بینی واقعاً بهترین راه برای تشخیص سریع و دقیق Omicron است؟
دو مطالعه قبل از چاپ شدن، که با اندازه‌های نمونه کوچک انجام شده‌اند، یک مورد مقدماتی را برای آزمایش بزاق با سواب زدن دهان یا پشت گلو بررسی کردند.
دانشمندان آزمایش های آنتی ژنی سریع از بینی را با آزمایش PCR بزاق مقایسه کرد. در بین 30 نفر مبتلا به عفونت فعال Omicron که روزانه با سواب بینی و آزمایش آنتی ژن سریع بزاق آزمایش می شدند، آزمایش آنتی ژن سریع از بینی تا حدود یک روز پس از آزمایش PCR از بزاق، عفونت های مثبت را نشان نداد.
قابل ذکر است، بار ویروسی در بزاق در پنج بیمار در 1-2 روز اول به اوج خود رسید – قبل از اینکه تست های آنتی ژن سریع بینی حتی یک آزمایش مثبت را نشان دهند.
مطالعه دیگری توسط محققان در آفریقای جنوبی بر اساس 67 مورد Omicron و Delta انجام شده است، نشان می دهد که آزمایش های مثبت بزاق قابل اعتمادتر از سواب های مثبت میان شاخک بینی برای Omicron هستند. این برعکس دلتا است، جایی که نتایج سواب بینی دقیق تر از سواب بزاق بود. Omicron در مقایسه با Delta افزایش بار ویروسی در دهان نسبت به بینی داشت.
برای آزمایش بزاق، بیماران سه تا پنج بار سرفه کردند، داخل گونه‌های خود، بالا و پایین زبان، و روی لثه‌ها و کام دهان نمونه گیری انجام شود. با نگاهی به شکل موجود در مطالعه، او خاطرنشان کرد که برای Omicron، بزاق همان مقداری است که برای سواب [بینی] وجود دارد.
در حوالی ایام کریسمس، انبوهی از توییت‌ها پدیده‌ای به‌ظاهر عجیب را نشان می‌داد: افراد وقتی که از بینی‌شان تست می گرفتند، نتیجه آزمایش سریع منفی می‌شد، اما وقتی هم گلو و هم بینی‌شان را سواب می گرفتند، جواب مثبت می‌گرفتند. یکی از کاربران نوشت: امروز (بعد از PCR مثبت) فقط نمونه سواب بینی را امتحان کرد. منفی! همان آزمایش با بینی + گلو مثبت شد.
نمونه های بزاق (سواب های گلو) برای تشخیص ویروس Omicron بسیار بهتر است. ما برای سازگاری با این واقعیت جدید به پیام های بهداشت عمومی شفاف نیاز داریم.
این احتمال وجود دارد که در اولین آزمایش ویروس هنوز در بینی رشد نکرده باشد. ویروس ممکن است در بخش پایین تر رشد کند. سواب گلو + بینی ممکن است احتمال ابتلای سواب به ویروس را افزایش دهد.
آنها اعلام کردند که نمی دانند ویروس کدام سلول ها را آلوده می‌کند و میزان بالای ویروس در کجاست که بتوانیم آن را شناسایی کنیم؟
وجوودا توضیح می دهد که گلو و دهان با سلول های اپیتلیال مشابه پوشیده شده اند. اما آنها کمی با پوشش بینی و نازوفارنکس متفاوت هستند. سواب‌های گلو و آزمایش بزاق (با تف کردن در فنجان یا کشیدن سواب داخل دهان) ویروس را بیشتر از سلول‌های اپیتلیال سنگفرشی جمع‌آوری می‌کنند، در حالی که سواب‌های بینی آن را بیشتر از سلول‌های اپیتلیال تنفسی می‌گیرند. به نظر می رسد که ویروس چه نوع سلولی را ترجیح می دهد – چیزی که تروپیسم بافتی نامیده می شود – برای Omicron نسبت به انواع قبلی باریک تر است.
چرا Omicron متفاوت است؟
تعدادی از مطالعات نشان دادند که سویه Omicron به روشی بسیار متفاوت از دلتا عمل می‌کند: دستگاه تنفسی فوقانی را آلوده می‌کند اما ممکن است ریه‌ها را کمتر تحت تأثیر قرار دهد. که به این دلیل، ممکن است بالاترین بار ویروس در یک مکان آناتومیک کمی متفاوت از انواع قبلی باشد.
اما مینا و فیگل دینگ این نظریه را مطرح کردند که آزمایش‌های گلو ممکن است ویروس بیشتری را در گلو نسبت به بینی شناسایی کند، همچنین به دلیل تفاوت‌های Omicron در تکثیر فیگل دینگ گفت ممکن است ویروس در لوله های برونش بیشتر از انواع قبلی باشد. او گفت: قابلیت بیولوژیکی این است که غلظت بیشتری در نای شما نسبت به قبل وجود دارد. فقط به شکلی متفاوت تکثیر می شود و به وضوح دارای پتانسیل تکرار بافتی متفاوتی است.
انتهای پیام/ جمعه 17 دی ماه 1400
منابع
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
تزریق واکسن کووید در بارداری عوارض جدی ندارد
شناسایی آنتی بادی های خنثی کننده Omicron
نحوه عملکرد آنتی بادی های مونوکلونال در برابر نوع Omicron
