اگرچه سطوح آلوده میکروبیولوژیکی می توانند به عنوان مخزن پاتوژن های بالقوه عمل کنند، این سطوح معمولاً مستقیماً با انتقال عفونت به کارکنان یا بیماران مرتبط نیستند. انتقال میکروارگانیسم ها از سطوح محیطی به بیماران عمدتاً از طریق تماس دست با سطح انجام می شود. اگرچه بهداشت دست برای به حداقل رساندن تأثیر این انتقال مهم است، تمیز کردن و ضدعفونی کردن سطوح محیطی در حد مناسب در کاهش سهم بالقوه آنها در بروز عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی اساسی است.
اصول تمیز کردن و ضد عفونی کردن سطوح محیطی، استفاده مورد نظر از سطح یا مورد را در مراقبت از بیمار در نظر می گیرد. CDC طبقه بندی Spaulding را برای ابزارهای پزشکی و جراحی ارائه می کند، که بر اساس پتانسیل ابزار برای انتقال عفونت در صورتی که ابزار قبل از استفاده از نظر میکروبیولوژیکی آلوده شده باشد، سه دسته را مشخص می کند. این دسته‌بندی‌ها عبارت‌اند از «بحرانی»، «نیمه بحرانی» و «غیر بحرانی». در سال 1991، CDC یک دسته اضافی به نام «سطوح محیطی» را به طبقه‌بندی اولیه Spaulding پیشنهاد کرد تا سطوحی را نشان دهد که معمولاً در طول مراقبت با بیماران در تماس مستقیم نیستند. سطوح محیطی کمترین خطر انتقال بیماری را دارند و می‌توان با روش‌های سخت‌تر نسبت به مواردی که در ابزارها و دستگاه‌های پزشکی استفاده می‌شود، با خیال راحت آنها را ضدعفونی کرد. سطوح محیطی را می‌توان به سطوح تجهیزات پزشکی (مانند دستگیره‌های در یا دستگیره‌های دستگاه‌های همودیالیز، دستگاه‌های اشعه ایکس، چرخ دستی‌های ابزار و یونیت‌های دندان‌پزشکی) و سطوح مکان (مانند کف، دیوارها و میزها) تقسیم کرد.
عوامل زیر بر انتخاب روش ضد عفونی سطوح محیطی تأثیر می گذارد:
آ. ماهیت موردی که باید ضد عفونی شود،
ب تعداد میکروارگانیسم های موجود،
ج مقاومت ذاتی آن میکروارگانیسم ها در برابر اثرات غیرفعال کننده میکروب کش،
د مقدار مواد آلی موجود،
ه. نوع و غلظت میکروب کش مورد استفاده،
ف. دما و مدت تماس با عامل میکروب کش و
ک. در صورت استفاده از یک محصول اختصاصی، سایر نشانه ها و دستورالعمل های خاص برای استفاده.
تمیز کردن اولین مرحله ضروری هر فرآیند استریل کردن یا ضد عفونی است. تمیز کردن نوعی آلودگی زدایی است که با حذف مواد آلی، نمک‌ها و آلودگی های قابل مشاهده که همگی در غیرفعال‌سازی میکروبی اختلال ایجاد می‌کنند، سطح محیط را برای رسیدگی یا استفاده ایمن می‌کند. عمل فیزیکی شستشو با مواد شوینده و سورفکتانت ها و شستشو با آب، تعداد زیادی میکروارگانیسم را از سطوح حذف می کند. اگر سطح قبل از شروع مراحل تیمار مجدد تمیز نشود، موفقیت فرآیند استریل کردن یا ضد عفونی به خطر می افتد.
Spaulding سه سطح ضدعفونی را برای تیمار دستگاه ها و سطوحی که برای استفاده ایمن نیازی به استریل کردن ندارند، پیشنهاد کرد. این سطوح ضد عفونی «سطح بالا»، «سطح متوسط» و «سطح پایین» هستند. اساس این سطوح این است که میکروارگانیسم ها را معمولاً می توان بر اساس مقاومت ذاتی آنها در برابر طیفی از عوامل میکروب کش فیزیکی یا شیمیایی گروه بندی کرد. این اطلاعات، همراه با طبقه‌بندی ابزار/سطح، سطح مناسب ضدعفونی پایانه را برای ابزار یا سطح تعیین می‌کند.
انتهای پیام/ یکشنبه 25 اردیبهشت 1401
منابع
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
راهبردهای کنترل آلودگی میکروبی ناشی از آب
بیماری های عفونی منتقله از آب در مراکز بهداشتی درمانی- عفونت های باکتریایی گرم منفی
بیماری های عفونی منتقله از آب در مراکز بهداشتی درمانی – بیماری لژیونر
