یافته های جدید و شناسایی آنتی بادی های خنثی کننده Omicron می تواند منجر به تولید واکسن های موثرتر و درمان های آنتی بادی برای انواع کووید 19 شود.
یک تیم بین المللی دانشمندان آنتی بادی هایی را شناسایی کرده اند که Omicron و سایر انواع SARS-COV-2 را خنثی می کنند. این آنتی بادی ها پروتئین سنبله ویروس را هدف قرار می دهند.
محققین اعلام کردند این یافته به ما می گوید که با تمرکز بر آنتی بادی هایی که این سایت های بسیار محافظت شده را در پروتئین سنبله هدف قرار می دهند، راهی برای غلبه بر تکامل مداوم ویروس وجود دارد. یافته های این تحقیق در تاریخ 23 دسامبر در مجله Nature منتشر شد.
نوع Omicron دارای 37 جهش در پروتئین سنبله است که از آن استفاده می کند تا به سلول ها برسد و به سلول ها حمله کند. این تعداد زیاد جهش غیرمعمول است. تصور می شود که این تغییرات به طور جزئی توضیح می دهد که چرا این نوع توانسته است به سرعت گسترش یابد و افرادی که واکسینه شده اند و یا قبلا آلوده شده اند، را مجددا درگیر بیماری بکند.
دانشمندان در تلاش برای پاسخ دادن به این سوالات اصلی بودند: چگونه این نقشه جهش ها در پروتئین سنبله در نوع Omicron بر افزایش توانایی آن در پیوند به سلول ها و فرار از پاسخ های آنتی بادی سیستم ایمنی بدن تاثیر گذاشت.
وسلر و همکارانش حدس می زنند که تعداد زیادی جهش های Omicron ممکن است در طی یک عفونت طولانی مدت در یک فرد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف یا پرش ویروس از انسان ها به گونه های حیوانی و دوباره برگشت به انسان ایجاد شده باشد.
برای ارزیابی اثر این جهش ها، محققان یک ویروس غیر فعال و غیر قابل تشخیص، به نام یک pseudovirus، برای تولید پروتئین های سنبله بر روی سطح آن، به عنوان Coronaviruses را مهندسی ژنتیک کردند. سپس نوعی از Pseudoviruses را ایجاد کردند که پروتئین های سنبله را با جهش های Omicron و آنهایی که در اولین انواع مختلف شناخته شده در پاندمی یافت می شدند را تولید کند.
محققان ابتدا به بررسی اینکه چگونه نسخه های مختلف پروتئین سنبله قادر به اتصال به پروتئین بر روی سطح سلول ها بود، به این ترتیب ویروس ها با استفاده از آن وارد سلول می شوند. این پروتئین مهارکننده آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین -2 (ACE2) نامیده می شود.
آنها متوجه شدند که پروتئین سنبله ای Omicron قادر به اتصال 2.4 برابر بهتر از پروتئین سنبله یافت شده در ویروس جدا شده در ابتدای بیماری همه گیر است. آنها همچنین دریافتند که نسخه Omicron قادر به اتصال موثر به گیرنده های ACE2 موش بود، که نشان می دهد Omicron ممکن است قادر به “پینگ پنگ” بین انسان ها و دیگر پستانداران باشد.
محققان پس از آنکه به خوبی آنتی بادی هایی را که در برابر سویه های پیشین ویروس محافظت ایجاد می کرند، در مقایسه با نوع Omicron مورد بررسی قرار دادند. آنها این کار را با استفاده از آنتی بادی هایی از بیماران که قبلا با نسخه های قبلی ویروس آلوده شده بودند یا واکسینه شده بوند، انجام دادند.
آنها دریافتند که آنتی بادی های جدا شده از افرادی که توسط سویه های قبلی آلوده شده اند و از کسانی که یکی از شش واکسن مورد استفاده را دریافت کرده بودند، توانایی جلوگیری از عفونت و کاهش آن را داشتند.
آنتی بادی های جداش شده از افرادی که قبلا آلوده شده بودند و کسانی که واکسن های SPutnik V یا Sinopharm را دریافت کرده بودند و یا یک دوز جانسون و جانسون را تزریق کرده بودند توانایی بلوک کردن یا خنثی کردن Omicron را نداشتند. آنتی بادی های جدا شده از افرادی که دو دوز واکسن های فایزر یا مادرنا یا آسترازنیکا را دریافت کرده بودند برخی از فعالیت های خنثی سازی را حفظ کرده بودند، هرچند میزان خنثی سازی 20 تا 40 درصد کاهش داشته است.
آنتی بادی های جدا شده از افرادی که آلوده شده اند و بهبود یافته اند و سپس دو دوز واکسن نیز دریافت کرده اند فعالیت ویروس را کاهش داده است، اما کاهش کمتر بود، حدود پنج برابر، به وضوح نشان می دهد که واکسیناسیون پس از عفونت نیز مفید است.
آنتی‌بادی‌های افراد، در گروهی از بیماران دیالیزی کلیوی، که یک تقویت‌کننده با دوز سوم از واکسن‌های mRNA تولید شده توسط مادرنا و فایزر- بیون تک دریافت کرده بودند، تنها 4 برابر کاهش در فعالیت خنثی‌کننده را نشان دادند. این نشان می دهد که دوز سوم واقعاً در برابر omicron مفید است.
همه درمان‌های آنتی‌بادی به جز یک مورد که در حال حاضر مجاز یا تایید شده‌اند برای استفاده در بیمارانی که در معرض ویروس قرار دارند، هیچ فعالیتی در برابر omicron در آزمایشگاه نداشتند یا به طور قابل توجهی کاهش یافته بودند. این مطالعه نشان می‌دهد که استثناء آنتی‌بادی به نام sotrovimab بود که فعالیت خنثی‌کننده‌ای در برابر Omicron داشت.
اما هنگامی که آنها پانل بزرگتری از آنتی بادی هایی را که علیه نسخه های قبلی ویروس تولید شده بود آزمایش کردند، محققان چهار دسته از آنتی بادی ها را شناسایی کردند که توانایی خود را در خنثی کردن omicron حفظ کردند. اعضای هر یک از این کلاس‌ها یکی از چهار ناحیه خاص پروتئین اسپایک یا سنبله را هدف قرار می‌دهند که نه تنها در انواع SARS-CoV-2، بلکه گروهی از کروناویروس‌های مرتبط به نام sarbecoviruses وجود دارد. این مکان‌های روی پروتئین ممکن است باقی بمانند، زیرا عملکردی اساسی دارند. در صورت جهش در این مناطق عملکرد پروتئین به طور کل از بین می رود. چنین مناطقی “حفظ شده” نامیده می شوند.
یافته‌ها مبنی بر اینکه آنتی‌بادی‌ها می‌توانند از طریق شناسایی مناطق حفاظت‌شده در بسیاری از انواع مختلف ویروس خنثی شوند، نشان می‌دهد که طراحی واکسن‌ها و درمان‌های آنتی‌بادی که این مناطق را هدف قرار می‌دهند می‌تواند در برابر طیف وسیعی از واریانت‌هایی که از طریق جهش ظاهر می‌شوند، مؤثر باشد.
انتهای پیام/ شنبه 11 دی 1400
منابع
UW Medicine, UW School of Medicine
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
نحوه عملکرد آنتی بادی های مونوکلونال در برابر نوع Omicron
FDA درمان siRNA کاهش دهنده کلسترول را تایید کرد
اولین داروی تزریقی پیشگیری از HIV توسط FDA تایید شده است
قرص کووید مرک در بیماران پرخطر کارایی متوسطی را نشان داد
آزمایش واکسن های کووید 19 در سال 2021. این چیزی است که ما یاد گرفتیم
