تابش UV برای کنترل میکروارگانیسمهای بیماریزا در کاربردهای مختلف و همچنین ضدعفونی هوا، سطوح و ابزارها استفاده شده است. در طول موجهای خاص، نور UV پیوندهای مولکولی در DNA را میشکند و در نتیجه ارگانیسم را از بین میبرد. UV-C دارای طول موج مشخصی از 200 تا 270 نانومتر (مثلاً 254 نانومتر) است که در بخش فعال میکروبکشی طیف الکترومغناطیسی 200 تا 320 نانومتر قرار دارد. دستگاه UV دیگری از تابش پالسی زنون استفاده میکند که نور UV را در محدوده 200 تا 320 نانومتر تولید میکند. اثربخشی تابش UV تابعی از پارامترهای مختلفی مانند بار آلی، فاصله از دستگاه UV، پاتوژن، دوز، زمان قرار گرفتن در معرض، محل قرارگیری لامپ، نوع سطح، جهت سطح نسبت به منبع UV، خط دید مستقیم یا غیرمستقیم از دستگاه، اندازه و شکل اتاق، شدت، انعکاس و الگوهای حرکت هوا است. مطالعات به طور سیستماتیک بررسی کردهاند که چگونه این پارامترها بر اثربخشی UV و همچنین چالشهای لجستیکی و اداری (مانند شناسایی اتاق، فشارهای زمانی از کنترل تخت) تأثیر میگذارند. بویس و دانسکی دوزهای UV-C مورد نیاز برای کاهش ≥3-log10 از پاتوژنهای مرتبط با مراقبتهای بهداشتی و عوامل مؤثر بر اثربخشی UV-C را خلاصه کردند.
چندین محقق مطالعات متعددی را که اثربخشی دستگاههای UV را برای غیرفعال کردن میکروبهای تلقیح شده روی سطوح آزمایشی که سپس در یک اتاق معمولی قرار میگیرند، ارزیابی کردهاند، خلاصه کردهاند. رایجترین ارگانیسمهای آزمایش شده، پاتوژنهای مرتبط با مراقبتهای بهداشتی مهم از نظر اپیدمیولوژیکی بودند و شامل MRSA، VRE، C. difficile و گونههای Acinetobacter بودند. به طور کلی، مطالعات نشان داد که باکتریهای رویشی > 3-log10 میتوانند در عرض 5 تا 25 دقیقه توسط دستگاههای UV روی ناقلین کشته شوند و UV برای از بین بردن ارگانیسمهای تشکیل دهنده اسپور مانند اسپورهای C. difficile به زمان و انرژی بیشتری نیاز دارد.
انتهای پیام/ چهارشنبه 8 مرداد 1404
منابع
American Journal of Infection Control
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
فناوریهای جدید در ضدعفونی- اسپری الکترواستاتیک
