فرآیندهای استریلیزاسیون با ترکیبی از تکنیک های فیزیکی، شیمیایی و زیستی طراحی شده اند. این تکنیک ها برای بررسی شرایط فرآیندهای استریلیزاسیون و کارایی آن کنترل می شوند. تکنیک های فیزیکی شامل کنترل شاخص های زمان سیکل، فشار و دمای درج شده در صفحه کنترل تجهیزات است. یک خوانش صحیح، عملکرد درست چرخه را تضمین نمی کند، اما یک خوانش نادرست، می تواند اولین مدرک وجود یک مشکل باشد.
تکنیک های شیمیایی (کنترل های شیمیایی) از مواد حساس به یک یا چند پارامتر چرخه استریلیزاسیون استفاده می کنند. آنها معمولاً میزان پارامترهای بدست آمده را از طریق تغییر رنگ نشان می دهند. بعضی از نشانگرهای شیمیایی یک پارامتر را نظارت می کنند و سایر نشانگرهای شیمیایی می توانند چندین پارامتر در طول سیکل استریل شدن را بررسی و نظارت کنند.
تکنیک های زیستی سیستم های آزمایشی حاوی مقاوم ترین میکروارگانیسم های زنده هستند. این میکروارگانیسم ها مقاومت مشخصی در برابر فرآیند استریلیزاسیون خاص ایجاد می کنند. یک شاخص بیولوژیکی اطلاعاتی را در مورد اینکه آیا شرایط لازم برای از بین بردن تعداد مشخصی از میکروارگانیسم ها برای یک فرآیند عقیم سازی مشخص وجود دارد را فراهم می کند. در این حالت سطح اطمینان از روند استریلیزاسیون را فراهم می کند.
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
انکوباتور نشانگر زیستی فرآیند استریلیزاسیون (۳۲۱۰-۱۴ RRS)
فاکتورهای موثر بر کارایی فرآیند استریلیزاسیون چیست؟
