محققان در حال زیر نظر گرفتن چیزی هستند که به نظر می رسد شیوع سریع جهانی ویروس آبله میمون باشد. این مانند برخوردهای قبلی با ویروس نیست. ماهیت گسترده شیوع و شواهد انتقال مکرر از انسان به انسان، محققان را زیر سوال برده است که آیا ویروس برای انتقال بیشتر تغییر کرده است یا خیر.
در حالی که مدتی طول می کشد تا بتوان به طور قطعی در مورد انتقال آن نظر داد، در اینجا چیزی که در مورد ویروس آبله میمون می دانیم گفته می شود.
طبقه بندی
ویروس آبله میمون یکی از اعضای خانواده Poxviridae و جنس Orthopoxvirus است که شامل واریولا (ویروسی که باعث آبله می شود)، واکسینیا (که در واکسن آبله (small pox) استفاده می شود) و ویروس آبله گاوی می باشد.
موارد دیده شده
از روز جمعه، 20 می، مواردی در ایالات متحده (ماساچوست و نیویورک)، بریتانیا، اسپانیا، پرتغال، فرانسه، کانادا، سوئد و ایتالیا تایید شده یا در دست بررسی هستند.
این واقعیت که همه افراد آلوده به آفریقای غربی یا مرکزی سفر نکرده‌اند، جایی که این بیماری شایع‌تر است و عمدتاً از طریق تماس با حیوانات به افراد منتقل می‌شود، نشان می‌دهد که ویروس ممکن است در زیر رادار در حال انتشار باشد.
هنوز هیچ مدرکی مبنی بر اینکه ویروس تغییر کرده و قابل انتقال تر شده است وجود ندارد.
انتقال
به طور کلی آبله میمون به راحتی بین انسان منتقل نمی شود. بر اساس CDC، تصور می شود که انتقال انسان به انسان عمدتاً از طریق قطرات تنفسی بزرگ اتفاق می افتد.
سایر راه های انتقال عبارتند از تماس مستقیم با مایعات یا ضایعات بدن و تماس غیرمستقیم با مواد ضایعه از طریق لباس یا ملافه آلوده که به نام فومیت نیز شناخته می شود.
در حالی که شواهد اولیه ای از آیروسل سازی وجود دارد، این یک مسیر اصلی انتشار نیست. بنابراین، انتشار باید کندتر از ویروس های موجود در هوا باشد، ردیابی تماس باید آسان تر باشد، و فاصله گذاری اجتماعی باید موثرتر باشد.
در حالی که میزبان مخزن آبله میمون هنوز ناشناخته است، تصور می شود که جوندگان آفریقایی در انتقال نقش دارند.
دوره نهفتگی یا کمون
CDC می گوید دوره کمون معمولی برای آبله میمون 7 تا 14 روز است، اما می تواند بین 5 تا 21 روز باشد.
علائم
از جمله اولین علائمی که ظاهر می شود علائمی شبیه آنفولانزا از جمله تب، درد و خستگی است. عفونت آبله میمون همچنین شامل تورم غدد لنفاوی است.
سپس، طبق CDC، معمولاً 1 تا 3 روز بعد – اگرچه گاهی اوقات طولانی تر – بثورات ایجاد می شود. اغلب روی صورت شروع می شود و سپس به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد.
این بیماری معمولاً 2 تا 4 هفته طول می کشد.
میزان مرگ و میر
در حالی که تصور می شود سویه آبله میمون حوضه کنگو دارای نرخ مرگ و میر 10٪ است، سویه غرب آفریقا – که در شیوع بیماری در بریتانیا تایید شد – نرخ مرگ و میر حدود 1٪ دارد.
شیوع های گذشته ایالات متحده
در سال 2003، 47 مورد تایید شده و احتمالی آبله میمون در مردم غرب میانه وجود داشت. همه آنها پس از تماس با سگ‌های خانگی که پس از نگهداری در نزدیکی حیوانات وارداتی از غنا آلوده شده بودند، بیمار شده بودند.
همچنین دو مورد مربوط به سفر در ایالات متحده در جولای و نوامبر 2021 وجود داشت.
درمان ها
بر اساس CDC، هیچ درمان ثابت شده ای برای آبله میمون وجود ندارد، اما می توان از واکسن آبله، ضد ویروس ها و گلوبولین ایمنی واکسینیا استفاده کرد.
واکسن آبله Jynneos (همچنین به عنوان Imvamune یا Imvanex شناخته می شود) برای آبله میمون نیز نشان داده شده است. این یک واکسن ضعیف شده و ویروس زنده است که قادر به تکثیر در بدن انسان نیست.
طبق گزارش ها، دولت فدرال انباری از سایر واکسن های ویروس آبله دارد که می توان از آنها استفاده کرد. دولت ایالات متحده برنامه واکسیناسیون آبله خود را در سال 1972 متوقف کرد، اما تصور می شود افرادی که واکسن را دریافت کرده اند هنوز هم مصونیت دارند.
به گفته جان راس، MD، از بیمارستان بریگام و زنان، از نظر تاریخی، شیوع آبله با واکسیناسیون حلقه ای مهار می شد که شامل شناسایی سریع موارد، جداسازی تماس های نزدیک و واکسینه کردن همه تماس ها در عرض 4 روز پس از قرار گرفتن در معرض آن بود که معمولاً از عفونت جلوگیری می کند. او گفت: «این استراتژی احتمالاً برای آبله میمون کارساز خواهد بود، اگر مخاطبین موافقت کنند که واکسینه شوند.
در حالی که هیچ داروی ضد ویروسی خاص برای آبله میمون وجود ندارد، cidofovir و brincidofovir ممکن است استفاده شوند. با توجه به CDC، برخی از مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی این ترکیبات فعالیت علیه ویروس‌های آبله را نشان داده‌اند.
داروی دیگری به نام tecovirimat (Tpoxx) برای درمان آبله به صورت خوراکی و اکنون داخل وریدی مورد تایید FDA است. در اتحادیه اروپا، tecovirimat همچنین برای آبله میمون نشان داده شده است. در مطالعات حیوانی نشان داده شده است که این دارو در درمان بیماری های ناشی از ارتوپاکس ویروس موثر است و طبق CDC، آزمایشات انسانی بر روی افراد سالم نشان داد که این دارو بی خطر بوده و فقط با عوارض جانبی جزئی قابل تحمل است.
انتهای پیام/ جمعه 6 خرداد 1401
منابع
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
FDA داروی ضد افسردگی ارزان را برای درمان زودرس کووید رد می کند
آخرین اخبار خوب و بد در مورد داروهای کووید 19
بیشتر انتقال کووید هنوز بدون علامت است
