قبل از سال 1970، بیمارستان های ایالات متحده به طور منظم کشت هوا و سطوح محیطی (به عنوان مثال، کف، دیوارها و میزها) را انجام می دادند. سال 1970، CDC و انجمن بیمارستان‌های آمریکا (AHA) از توقف کشت‌های معمول محیطی حمایت کردند، زیرا میزان عفونت‌های مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی با سطح آلودگی میکروبی عمومی هوا یا سطوح محیطی مرتبط نبود. طی سال‌های 1970 تا 1975، 25 درصد از بیمارستان‌های ایالات متحده کشت های معمول محیطی را کاهش دادند.
نمونه‌گیری تصادفی و بدون جهت با روش فعلی نمونه‌گیری هدفمند برای اهداف تعریف شده متفاوت است. در این راهنما، نمونه برداری میکروبیولوژیک هدفمند به فرآیند نظارتی اشاره دارد که شامل
آ. یک پروتکل مکتوب، تعریف شده و چند شاخه ای برای جمع آوری و کشت نمونه
ب تجزیه و تحلیل و تفسیر نتایج با استفاده از مقادیر پایه علمی تعیین شده یا پیش بینی شده برای مقایسه؛ و
ج اقدامات مورد انتظار بر اساس نتایج به دست آمده است.
کنترل عفونت، در ارتباط با آزمایشگاه‌ها، باید توانایی مرکز مراقبت‌های بهداشتی را برای انجام نمونه‌برداری ارزیابی کند و تعیین کند که چه زمانی به مشاوره و/یا خدمات متخصص نیاز است. نمونه برداری میکروبیولوژیکی از هوا، آب و سطوح بی جان (یعنی نمونه برداری محیطی) فرآیندی پرهزینه و زمان بر است که توسط متغیرهای زیادی در پروتکل، تجزیه و تحلیل و تفسیر پیچیده می شود. بنابراین فقط برای چهار موقعیت نشان داده شده است. اولین مورد حمایت از بررسی شیوع بیماری یا عفونت است، زیرا مخازن محیطی یا فومیت ها از نظر اپیدمیولوژیک در انتقال بیماری نقش دارند. مهم است که چنین کشت‌هایی با داده‌های اپیدمیولوژیک پشتیبانی شود. اگر برنامه ای برای تفسیر و اقدام بر روی نتایج به دست آمده وجود نداشته باشد، مانند تمام آزمایشات آزمایشگاهی، نمونه برداری از محیط زیست نباید انجام شود. پیوند میکروارگانیسم‌های نمونه‌های محیطی با سویه های بالینی توسط اپیدمیولوژی مولکولی در هر زمان که امکان انجام این کار وجود داشته باشد بسیار مهم است.
وضعیت دومی که ممکن است نمونه برداری محیطی برای آن ضمانت شود، در تحقیقات است. روش ها و رویکردهای آزمایشی به خوبی طراحی شده و کنترل شده می تواند اطلاعات جدیدی در مورد گسترش بیماری های مرتبط با مراکز مراقبت های بهداشتی ارائه دهد. یک مثال کلاسیک مطالعه آلودگی میکروبی محیطی است که میزان عفونت مرتبط با مراکز مراقبت های بهداشتی را در یک بیمارستان قدیمی و یک مرکز جدید قبل و مدت کوتاهی پس از شروع به کار مقایسه می کند.
سومین نشانه برای نمونه برداری، نظارت بر شرایط محیطی بالقوه خطرناک، تأیید وجود یک عامل شیمیایی یا بیولوژیکی خطرناک و تأیید موفقیت آمیز کاهش خطر است. از این نوع نمونه برداری می توان برای موارد زیر استفاده کرد:
آ. شناسایی آئروسل های زیستی آزاد شده از عملکرد تجهیزات مراکز مراقبت های بهداشتی (به عنوان مثال، یک تمیز کننده اولتراسونیک) و تعیین موفقیت تعمیرات در مهار خطر،
ب شناسایی انتشار یک عامل بیوتروریسم در یک محیط داخلی و تعیین حذف یا غیرفعال شدن موفقیت آمیز آن، و
ج. نمونه برای اهداف بهداشت صنعتی یا ایمنی (به عنوان مثال، نظارت بر “ساختمان بیمار”).
نشانه چهارم برای تضمین کیفیت برای ارزیابی اثرات تغییر در روش کنترل عفونت یا اطمینان از عملکرد تجهیزات یا سیستم ها بر اساس مشخصات و نتایج مورد انتظار است. هر نمونه برداری برای اهداف تضمین کیفیت باید از پروتکل های نمونه گیری پیروی کند و عوامل مخدوش کننده را با استفاده از کنترل های انتخاب شده به درستی بررسی کند. تفسیر نتایج یک نمونه محیطی در غیاب چارچوب مرجع یا چشم‌انداز دشوار است. ارزیابی تغییر در روش کنترل عفونت بر این فرض استوار است که اثر در یک دوره محدود، معمولاً مدت کوتاهی، اندازه‌گیری می‌شود. انجام نمونه گیری تضمینی کیفیت به صورت گسترده، به ویژه در صورت عدم وجود پیامد نامطلوب، معمولاً غیر قابل توجیه است. یک استثنای احتمالی ممکن است استفاده از نمونه برداری هوا در طول دوره های ساخت و ساز اصلی برای تشخیص کیفی شکست در اقدامات کنترل آلودگی محیطی باشد. در یک مطالعه، که به عنوان بخشی از بررسی شیوع آسپرژیلوزیس مرتبط با مراقبت های بهداشتی آغاز شد، غلظت اسپورهای آسپرژیلوس در هوا در تلاش برای ارزیابی اثربخشی آب بندی درب ها و پنجره های بیمارستان در طول دوره ساخت یک ساختمان مجاور اندازه گیری شد. نمونه‌های دیگر نمونه‌برداری برای اهداف تضمین کیفیت ممکن است شامل راه‌اندازی فضای جدید ساخته شده در مناطق مراقبت ویژه (به عنوان مثال، ORها و واحدهایی برای بیماران سرکوب‌شده سیستم ایمنی) یا ارزیابی تغییر در شیوه تمیز کردن محیط باشد. با این حال، تنها انواع معمول نمونه‌برداری میکروبیولوژیکی محیطی که به عنوان بخشی از یک برنامه تضمین کیفیت توصیه می‌شود،
آ. پایش بیولوژیکی فرآیندهای استریلیزاسیون با استفاده از اسپورهای باکتریایی و
ب کشت ماهانه آب مورد استفاده در کاربردهای همودیالیز و برای رقیق سازی دیالیز نهایی.
برخی از کارشناسان همچنین از نمونه‌برداری محیطی دوره‌ای برای ارزیابی کیفیت میکروبی/ذرات برای نگهداری منظم سیستم انتقال هوا (مانند فیلترها) و تأیید اینکه اجزای سیستم با مشخصات سازنده مطابقت دارند، حمایت می‌کنند. برخی تجهیزات در تنظیمات مراقبت های بهداشتی (مانند کابینت های ایمنی بیولوژیکی) نیز ممکن است با جریان هوا و نمونه برداری از ذرات برای تعیین عملکرد یا به عنوان بخشی از پایبندی به یک برنامه صدور گواهینامه نظارت شوند. سپس نتایج را می توان با یک استاندارد عملکرد از پیش تعیین شده مقایسه کرد. با این حال، این اندازه‌گیری‌ها معمولاً به آزمایش میکروبیولوژیک نیاز ندارند.
انتهای پیام/ سه شنبه 18 بهمن 1401
منابع
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنیم
روشهای پاکسازی خون و ترشحات بدن از سطوح
تمیز کردن مکان های مراقبت از بیمار – تمیز کردن سطوح مراکز مراقبتی
