انواع بیماری های ایجاد شده از طریق هوا در میزبان های حساس می تواند ناشی از قرار گرفتن در معرض میکروارگانیسم های مهم ایجاد کننده عفونت باشد که از طریق مخازن محیطی (مانند خاک، آب، گرد و غبار و مواد آلی در حال پوسیدگی) در هوا منتشر می شوند. هنگامی که این مواد توسط تعدادی از وسایل نقلیه (مثلاً افراد، جریان هوا، آب، مصالح ساختمانی و تجهیزات) به داخل یک مرکز بهداشتی درمانی وارد می‌شوند، میکروارگانیسم‌های همراه می‌توانند در محل‌های مختلف اکولوژیکی داخلی تکثیر شوند و در صورت متعاقبا به هوا وارد شوند و به عنوان منبعی برای عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی در هوا عمل می کنند.
عفونت های تنفسی را می توان از قرار گرفتن در معرض پاتوژن های موجود در قطرات یا هسته های قطرات به دست آورد. قرار گرفتن در معرض میکروارگانیسم های موجود در قطرات (به عنوان مثال، از طریق ترشحات آئروسل دهان و بینی از بیماران آلوده) نوعی انتقال تماس مستقیم است. هنگامی که قطرات در طول عطسه یا سرفه تولید می شوند، ابری از ذرات عفونی با اندازه بیش از 5 میکرومتر خارج می شود و در نتیجه افراد مستعد مبتلا به بیماری در فاصله 3 فوتی فرد مبدا در معرض قرار می گیرند. دسته از پاتوژن ها که از ین طریق منتقل می شوند شامل ویروس آنفولانزا، SARS–CoV-1، راینوویروس ها، آدنوویروس ها و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) است. از آنجایی که این عوامل به طور عمده مستقیماً منتقل می شوند و قطرات تمایل دارند به سرعت از هوا بیفتند، اقدامات برای کنترل جریان هوا در یک مرکز بهداشتی درمانی (مثلاً استفاده از اتاق های فشار منفی) به طور کلی برای جلوگیری از گسترش بیماری ها توصیه نمی شود.
انتشار بیماری‌های عفونی منتقله از هوا از طریق هسته‌های قطره‌ای شکلی از انتقال غیرمستقیم است. این ذرات می توانند
- حاوی میکروارگانیسم های بالقوه زنده،
- با پوششی از ترشحات خشک محافظت شود،
- به طور نامحدود در هوا معلق بماند، و
- در مسافت های طولانی حمل شود.
میکروارگانیسم‌های موجود در ذرات قطره‌ای در شرایط مساعد باقی می‌مانند (به عنوان مثال، یک جو خشک و خنک با عدم قرار گرفتن مستقیم در معرض نور خورشید یا سایر منابع تابش اشعه). میکروارگانیسم های بیماری زا که می توانند از طریق هسته های قطرات پخش شوند عبارتند از: مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، VZV، ویروس سرخک (به عنوان مثال، سرخجه)، و ویروس آبله (به عنوان مثال، Variola major) که ممکن است رفتار مشابهی را در هوا نشان دهند. هاگ های آسپرژیلوس فومیگاتوس قطری بین 2 تا 3.5 میکرومتر دارند و سرعت ته نشینی آن در هوای ساکن 0.03 سانتی متر در ثانیه (یا حدود 1 متر در ساعت) تخمین زده می شود. با این شناوری افزایش یافته، هاگ ها که در برابر خشک شدن مقاومت می کنند، می توانند به طور نامحدود در جریان هوا در هوا باقی بمانند و دور از منبع خود حرکت کنند.
انتهای پیام/ جمعه 19 فروردین 1401
منابع
Centers for Disease Control and Prevention (CDC)
مطالعه موارد زیر را به شما پیشنهاد می کنم
کنترل عفونت های محیطی در مراکز بهداشتی درمانی
گروه خونی، سایر پروتئین های خون که در شدت کووید دخیل هستند
بزرگترین باکتری کشف شده دانشمندان را با پیچیدگی خود شگفت زده کرده است
